2010-09-12
Witaminę D trzeba wreszcie „zadenuncjować", bo choć każdy wie, że jej potrzebuje, to rzadko zdaje sobie w jakich dawkach i dlaczego.

Witamina D, znana również jako kalcyferol, należy do witamin rozpuszczalnych w tłuszczach i stanowi tzw. prohormon, tj. substancję będącą prekursorem hormonu, która sama z siebie ma zwykle minimalny efekt hormonalny. Nazwa kalcyferol odnosi się do podstawowej funkcji witaminy D, czyli zwiększania wchłaniania wapnia przez kości. Istnieją różne formy tej witaminy, z których D2 i D3 są najważniejsze dla ludzkiego organizmu.

Jeden z najpopularniejszych faktów dotyczących witaminy D to równoważenie poziomu wapnia i fosforu w organizmie. Wspierane przez nią wchłanianie wapnia buduje gęstość i siłę kości. Niedobór opisywanej substancji może prowadzić do krzywicy u dzieci i osteomalacji u dorosłych.

Najważniejszym źródłem witaminy D jest słońce - promienie ultrafioletowe powodują syntetyzowanie jej przez organizm. W pewnych regionach geograficznych brak odpowiedniego światła słonecznego w okresie zimowym, w niektórych przypadkach natomiast nowoczesny styl życia, uniemożliwia dostateczną ekspozycję na światło słoneczne.

Innym źródłem witaminy D jest odpowiednia dieta i suplementy. Znajduje się w tłustych rybach i olejach rybnych. Grzyby są jedynym wegańskim źródłem znaczących ilości witaminy D. Dzienna dawka tej substancji u osoby o jasnej karnacji powstaje w trakcie 5-15 minutowej ekspozycji między godziną 10 a 15.

Oto kilka faktów dotyczących słonecznej witaminy

• Niedobór witaminy D związany jest z osteoporozą, depresją, cukrzycą, otyłością, rakiem prostaty i rakiem piersi.

• Ultrafioletowe promienie słońca nie mogą przeniknąć przez szkło, więc skóra nie będzie generować witaminy D, jeśli widujesz słońce jadąc w samochodzie lub przez biurowe okno.

• Stosowanie filtrów przeciwsłonecznych zapobiega syntezie witaminy D w organizmie. Dlatego w chłodny dzień warto udać się na spacer bez aplikacji balsamu.

• Nie można przedawkować witaminy D przez nadmierną ekspozycję na słońce, organizm zaprzestanie produkcji w odpowiednim momencie.

• Źródła witaminy D pochodzące z diety prawie nigdy nie są dostateczne, nawet jeśli spożywasz wzbogacone nią produkty. Suplementacja jest prawie zawsze konieczna w pewnych regionach świata.

• Problemy z nerkami i wątrobą mogą powstrzymać organizm przed aktywacją witaminy D.

• Tłuszcz może zapobiec obiegowi witaminy D, więc u osób otyłych potrzeba wyższego poziomu suplementacji.

Niektóre grupy ludzi są bardziej narażone na niedobór witaminy D
• Dzieci karmione piersią i nie mające zbyt wielu okazji do przebywania na słońcu mogą doświadczać niedoboru witaminy D, co w skrajnych przypadkach prowadzi do krzywicy.

• Osoby starsze mogą wymagać suplementacji, ponieważ och skóra jest mniej efektywna w produkcji słonecznej witaminy.

• Ciemniejsza skóra mniej wydajnie syntetyzuję witaminę D.

• Niektóre choroby, np. mukowiscydoza, pewne formy choroby wątroby, choroby Leśniowskiego-Crohna mogą mieć wpływ na zdolność organizmu do syntezy witaminy D.

Nadesłał: Rafal