Są dwa rodzaje smogu: londyński i typu Los Angeles. W Polsce najczęściej występuje smog londyński, który nasila się w sezonie grzewczym. Jego występowanie uwydatnia inwersja temperatury, która odpowiada za blokowanie pionowego mieszania się powietrza, tworząc warstwy w atmosferze.

Aktualnie lepiej unikać aktywności na „świeżym powietrzu". W światowych rankingach zanieczyszczenia powietrza na 2 i 4 miejscu pojawiły się niestety dwa polskie miasta: Wrocław i Kraków! Wartość AQI (Air Quality Index), czyli indeksu jakości powietrza ciągle rośnie. AIQ to wskaźnik liczbowy stosowany do określania stopnia zanieczyszczenia powietrza. Poniżej 50 oznacza dobrą jakość powietrza. Na chwilę obecną wartość AIQ waha się ok. 150. Wiąże się to z narażeniem coraz to większej ilości osób na wystąpienie negatywnych skutków zdrowotnych. 

W skład pyłów zawieszonych w powietrzu wchodzą tlenki siarki (IV), azotu, węgla oraz sadza.  Bez problemu przenikają one przez układ oddechowy do naszego krwiobiegu. Pyły zawieszone składają się z różnych substancji chemicznych, wśród nich mogą się znaleźć metale ciężkie, takie jak: rtęć, arsen, kadm, nikiel.

Coraz więcej osób odczuwa negatywne działanie toksycznych metali w swoim organizmie. Szczególnie narażone są osoby mieszkające w dużych aglomeracjach miejskich, oraz te które mają z nimi kontakt w codziennej pracy. Metale ciężkie przedostają się do organizmu poprzez układ pokarmowy, oddechowy czy przez skórę. Toksyczne metale ciężkie mogą być odpowiedzialne za powstawanie:

• chorób układu krążenia

• miażdżycy

• powstawanie złogów w naczyniach krwionośnych

• bólu mięśni i stawów

• chorób autoimmunologicznych

• kłopotów z koncentracją i zapamiętywaniem nowych informacji

• zmian nastrojów, depresji i lęków

• zespołu chronicznego zmęczenia

• zaburzeń neurologicznych i spadku funkcji poznawczych

Jak możemy bronić się przed inwazyjnym działaniem metali ciężkich na nasz organizm?

Można nosić maski antysmogowe, które ograniczają wdychanie zanieczyszczonego powietrza do płuc, można zmienić środowisko i przeprowadzić się w miejsca o lepszej jakości powietrza, można również oczyścić swój organizm z metali ciężkich poprzez m.in. zabieg chelatacyjny.

Czym jest chelatacja?

Chelatacja, czyli terapia chelatowa, to sposób na pozbycie się metali ciężkich z organizmu. Polega na wprowadzeniu do organizmu substancji, które reagują z metalami ciężkimi i wraz z nimi są z organizmu usuwane. Do substancji takich zaliczają m.in.:

EDTA - kwas etylenodwuaminoczterooctowy - jest obecnie najpowszechniej wykorzystywaną substancją do chelatacji. Może być podawany dożylnie pod postacią kroplówki. Kwas ten łączy się z metalami ciężkimi tworząc kompleksy chelatowe; poprzez układ krwionośny przechodzą do nerek, skąd wydalane są z organizmu. Reaguje również z wapniem, którego nadmiar usuwa z organizmu, dzięki czemu zapobiega powstawaniu tzw. blaszek miażdżycowych. 

ALA - czyli kwas alfa-liponowy - jest silną substancją antyoksydacyjną, która walczy z wolnymi rodnikami. Transformuje w organizmie kwas dihydroliponowy i łączy się z rtęcią oraz arszenikiem, które następnie usuwane są z organizmu. ALA stosowane jest w leczeniu:

• powikłań związanych z cukrzycą 

• niektórych komplikacji alkoholizmu

• różnych zaburzeń wątroby

Kwas alfa-liponowy przyspiesza syntezę witaminy C i E w organizmie, potrafiąc zintensyfikować ich właściwości antyoksydacyjne.

Chelatację bardzo często stosuje się przy:

• kontrolowaniu poziomu cholesterolu

• leczeniu zaburzeń poznawczych

• minimalizowaniu bólu wywołanego zapaleniem mięśni, stawów i kości

• leczeniu chorób niedokrwiennych serca

Zbadano również, że chelatacja jest skuteczna m.in. przy chorobach wieńcowych, po przebytym udarze mózgu (w celu zmniejszenia następstw udaru oraz zmniejszenia ryzyka ponownego jego wystąpienia), w zaburzeniach krążenia mózgowego i krążenia kończyn.

Najczęstszą formą wykonywania zabiegów chelatacyjnych są wlewy dożylne. Zalecana ilość terapeutyczna to 20-30 kroplówek, by działanie przyniosło korzystny wpływ na organizm w postaci zmniejszenia stężenia metali ciężkich w organizmie, czy zwiększenie prześwitu naczyń krwionośnych. 

Uwaga! Terapia powinna odbywać się pod nadzorem lekarza.