2011-10-24
Depresja jest chorobą polegającą na zaburzeniu nastroju i stanu emocjonalnego człowieka. Mimo iż schorzenie te towarzyszy człowiekowi od zarania dziejów, to spotyka się określenia, że jest to choroba XXI wieku czy też choroba cywilizacyjna.

Przyczyny depresji są różne, każdy z nas może na nią zachorować z innych powodów. Źródeł tego schorzenia najczęściej upatruje się w zaburzeniach podstawowych procesów rozwojowych człowieka, przyczyn biologicznych, psychicznych i społecznych, a czynniki te mogą się nakładać.

Depresja może być także spowodowana przewlekłymi schorzeniami, tj. chorobami neurologicznymi, układu krążenia, długotrwałymi dolegliwościami bólowymi itp. Stwierdzono również, że depresja może być choroba "rodzinną", o czym świadczy fakt, iż około 50 % krewnych pierwszego stopnia może na nią zapaść. Przyczyny są też zależne od rodzaju depresji. Najczęściej jednak wśród czynników powodujących to schorzenie wymienia się:

• życie w samotności
• ciężkie choroby, trwające dłuższy czas
• śmierć bliskiej osoby
• problemy w pracy lub szkole
• bezrobocie
• niska samoocena
• kłótnie małżeńskie
• strata majątku
• różne rodzaje przemocy tj. fizyczna, psychiczna, ofiary gwałtów i molestowania seksualnego
• zawód miłosny
• wypadki
• poród tzw. depresja poporodowa
• skutki uboczne stosowania niektórych leków
• negatywne wspomnienia
• psychozy (czyli choroby psychiczne) np. schizofrenia, depresje z urojeniami, paranoje
• szybki tryb życia

Depresja jest chorobą, którą w całkowity sposób można wyleczyć przy zastosowaniu odpowiednich leków czy też terapii z lekarzem specjalistą - psychiatrą. Istotną sprawą jest to, aby pacjent nie został pozostawiony sam sobie podczas doświadczania symptomów tego przerażającego schorzenia. Znaczną kwestią jest wtedy obecność najbliższych i rodziny, która wszelkimi siłami będzie się starać pomóc choremu. Leczenie depresji jest zazwyczaj trudne, ale przy jak największej gotowości pacjenta do podjęcia terapii często kończy się pomyślnie. W podjęciu metody leczenia ma znaczenie przebieg oraz stopień istniejącej już choroby, jak i elementy, które się do niej przyczyniły. Poniżej zaprezentowane zostały niektóre formy leczenia:

• leczenie farmakologiczne - leki przeciwdepresyjne, których skutki stosowania ich są już widoczne po ok. 2-4 tygodniach. Niepoprawne lub nieregularne ich zażywanie może przyczynić się do pogorszenia sytuacji pacjenta. Specyfiki te nie uzależniają, a współczesne lekarstwa po dłuższym stosowaniu przyczyniają się do tego, że choroba ta nie powraca.
• psychoterapia - opiera się na zastosowaniu różnorakich sposobów, aby polepszyć sytuację psychologiczną pacjenta. Uważana jest jako dopełnienie do całego leczenia, a nie jako główny sposób leczenia. Jest to swego rodzaju rozmowa o problemach, które pacjent przeżywa i opisuje swoje odczucia, natomiast terapeuta przekazuje uwagi dotyczące postępowania. Ogół tematu ma za zadanie znalezienie lepszego rozwiązania bądź zwrócenia uwagi na to, co jest nie tak.
• fototerapia - leczenie światłem. Używane są do tego lampy fluorescencyjne i polega to na kilkudziesięciominutowym naświetlaniem w celu polepszenia psychiki chorego i usunięcia oznak chorobowych.
• leczenie elektrowstrząsami - nie każdy może stosować tego typu leczenie. Posługujemy się nią w poważnych przypadkach przy możliwości zagrożenia życia. Zabiegi te wykonywane są pod obecnością lekarzy przy uśpieniu pacjenta, co zazwyczaj odbywa się w szpitalu.
• leczenie snem - opiera się na całkowitym wyeliminowaniu snu nocnego. Ta technika według statystyk (60% pacjentów) przyczynia się do poprawienia stanu psychicznego chorego na depresję.

Nadesłał: linkbaby